Op papier zag het er aardig uit. Hoewel. Een barokorkest, met één danseres. Zou dat wat worden? Die keer vorig jaar dat de Akademie fur alte Musik uit Berlijn met een choreograaf samenwerkte, gaf dat een prima resultaat. Nog onlangs, in Carré, Les Arts Florissants, barokopera met dans, ook erg fraai. Dus het kon.
'Vor deinen Trohn', zo heette de productie van het Vlaamse orkest B'Rock en choreografe/danseres Claire Crozé, leerling van Anne Teresa de Keersmaeker. In het programmaboek was te lezen hoe hard ze werkte aan de choreografie.
Dansen op muziek van Bach, met stukken uit 'Die Kunst der Fuge' en 'Musikalisches Opfer', is dat te doen? Geen idee, wat we hier zagen leek erop te duiden dat het geen goed idee is.
Het orkest rammelde er ongegeneerd op los met Bach, veel strijken en weinig muziek, en de danseres danste, tot vervelens toe. Ik moest denken aan Theo en Thea. Als die ooit het thema 'moderne dans' onderhanden zouden nemen, dan zou het eruit zien zoals we hier zagen. Maar dan zou er in elk geval nog wat te lachen zijn.
