zondag 11 december 2011

Faust in The Met

Het was in oktober 1883, de Metropolitan Opera in New York beleefde zijn eerste voorstelling. Faust van Gounod stond op het programma. Die opera was in 1859 voor het eerst in Frankrijk opgevoerd.
Op kerstavond van 1931 kwam het geluid uit The Met voor het eerst via de wireless in de huiskamers, met de opera 'Hansel und Gretel'.
De huidige opzet, waarbij per seizoen een aantal producties via bioscopen wereldwijd live te zien zijn, volgde op de eerste televisie-uitzendingen die The Met in eigen beheer maakte in 1977. Sinds enkele jaren heeft the Met het label 'Live in HD', waaronder de heel goed verzorgde uitzendingen worden geproduceerd voor inmiddels 2000 bioscopen wereldwijd.
Foto: still uit video Metropolitan Opera
Zaterdag 10 december was 'Faust' opnieuw in The Met te zien, met een sterrencast van Marina Poplavskaya, die heel goed zong, René Pape die heel goed acteerde en met Jonas Kaufmann, die álles goed deed, inclusief eruit zien. Topstemmen die op het pittige bedje dat Yannick Nézet-Séguin als dirigent neerlegde vanuit the pit van de Metropolitan in Lincoln Center, New York.
Foto: still uit video Metropolitan Opera
Of de keuzes van regisseur Des McAnuff altijd even gelukkig waren, is de vraag. Hij verplaatste het verhaal naar de eerste helft van de 20e eeuw en stopte er een moreel thema rond de ontwikkeling van de atoombom in. Niet heel slecht of heel fout maar ik kreeg zelf geregeld de gedachte dat die verwijzingen boeiend en interessant waren maar dat ze - helloooo, director, this is opera - niet zo gek veel bijdroegen.
Poplavskaya heeft niet zo veel glamour als een Netrebko maar het grote voordeel is dat ze die status ook niet op het podium met zich mee zeult. Ze stapte voluit in haar rol, inclusief de naald-vaardigheden die ze onder het zingen nodig had. Mooi was het moment waarop ze, exact op de muziek, een knipje maakte in een draad die ze aan het rijgen was.
René Pape heeft de rol van Méphistophélès al vaak gedaan, hij speelde en zong met veel gemak en met zelfs wat dansante humor en ironie. Zijn tegenspeler Kaufmann had met de rol van Faust een vehikel waarmee hij vocaal kon schitteren, ruimte kreeg voor een soms wat broeierige acteerstijl en ook nog heel fraaie pakken mocht dragen. Some guys have all the luck.
Foto: still uit video Metropolitan Opera
Ze zong mooi, Michèle Losier, die de mezzo-rol van Siébel deed. Ze moest een jongen voorstellen. Meestal zingt een sopraan of mezzo deze rol. Ik heb een aanzienlijke hekel aan het gegoochel met mannen- en vrouwenrollen, Losier zag er jongens-achtig uit maar veel meer dan potteuze stoerheid was het niet dat ze op het podium bracht.

Vette pech had Joyce DiDonato als presentatrice van de 'Live in HD'- uitzending. Haar pogingen om spelers en dirigent tot een zinnig antwoord te verleiden op die maar steeds terugkerende vraag over de 'challenges' van de rol strandden in bijna gênante nietszeggendheid. De pauzegesprekken vormen een steeds overbodiger deel van de Pathé-avonden.