Dit seizoen in de Doelen wordt er, al dan niet gepland, een Frans Brüggen-jaar gevierd, dat samenvalt met het 30-jarig jubileum van het Orkest van de Achttiende Eeuw. Afgelopen weken nam het orkest in de Doelen tijdens een aantal concerten de symfonie-cyclus van Beethoven op. Binnenkort komt het orkest met Mozarts Die Entführung aus dem Serail in een semi-concertante, de premiere is in Rotterdam. Komend voorjaar zal het ensemble de Johannes Passion van Bach uitvoeren.
Het was een prima idee dat tijdens de Beethoven-week het publiek de kans kreeg een masterclass bij te wonen. Op vrijdag had het orkest de hele dag correcties opgenomen voor de cd-serie. Foute inzetten, hoesten of vallende strijkstokken worden bij de eindmix vervangen door kleine stukjes die dan opnieuw zijn opgenomen.
Aan het eind van een lange dag deden de musici en Bruggen duidelijk vermoeid hun best om er wat van te maken. Eerst wilde Isabelle Faust voor het concert (Beethoven vioolconcert) inspelen. Interessant om te horen hoe het gaat als een solist ontspoort en delen opnieuw moeten worden ingezet. Dat hoor je niet op het echte concert.
Daarna mochten twee jonge directie-studenten op het orkest oefenen. Bruggen zat aan de zijkant en keek kritisch. Af en toe legde hij de boel stil om iets uit te leggen, over de intenties van de componist en de keuze van de accenten door de jonge dirigenten. Op enig moment gingen de eerste violen in de fout. De student-dirigent tikte af, begon opnieuw, maar toen greep Brüggen in. 'Als een strijkersgroep ontspoort en je moet opnieuw beginnen, dan kijk je ze daarbij indringend aan, om goed te laten zien dat je ze in de gaten houdt'.
Een interessant, soms bijna ontluisterend kijkje in de keuken van een orkest dat op het podium nauwelijks hoorbare missers maakt, maar dat daar hard voor werkt.
