zondag 29 mei 2011

Operadagen Rotterdam: slotgala met Anna Caterina Antonacci

Het vocale vuurwerk kwam gisteravond niet alleen van het podium. Een man in het publiek slingerde in de halve seconde tussen het wegsterven van de muziek en het applaus een zeer forte 'brava!' de zaal in na iedere aria van sopraan Anna Catarina Antonacci. Het paste wel bij de ambiance van een enigzins sjiek operagala. Ik zou, als ik directie van De Doelen was, misschien wel bewust op zoiets aansturen en iemand voor een boekenbon vragen dat soort 'echte' opera-elementen in de voorstelling te stoppen.
Ze was eerder in Rotterdam maar ik had Antonacci nog niet live gehoord. Ze was deel van het grootschalige einde van tien zeer gevarieerde Operadagen Rotterdam. Die boden een uiterst breed scala van traditioneel tot supermodern, van klein tot groot en van klassieke theaterzaal tot locatievoorstellling.
Het RphO is dezer dagen veel in 020 te vinden in de orkestbak van het Muziektheater. Daar begeleiden ze 'Der Rosenkavalier', in Rottterdam was het Mozart, Wagner en de Fransen Berlioz en Massenet.
In kleine bezetting bracht het orkest de fonkelende ouverture uit La clemenza di Tito, waarna de sopraan zich voor het orkest opstelde voor 'Parto Parto', een aria uit dezelfde opera. Groot applaus en dat 'Brava!'. Meteen erna volgde 'D'Oreste, d'Aiace' uit 'Idomeneo'. Het Rotterdamse publiek reageerde zelfs op deze provocatie -deze aria heet vertaald in het Nederlands 'Van Orestes en van Ajax'- met een ovatie. Met een een aria uit 'Faust' van Berlioz eindigde het eerste deel.
Groot bezet begon het orkest aan deel twee na de pauze. De Wagner-ouverture van 'Der fliegende Hollander' was hard maar verukkelijk dynamisch en Groot-Wagneriaans, met glanzend koper. Een man op een plaats achter het podium stopte nadrukkelijk zijn vingers in zijn oren. Dat deed hij later ook toen Antonacci zong. Merkwaardig.
Met instrumentale en vocale stukken uit Carmen besloot het Operagala. Waar sopraan, orkest en publiek zich aan alle conventies hielden en waar het, wellicht daardoor, ook wel een beetje saai en risicoloos was.

De organisatie van de Operadagen Rotterdam liet zondagochtend via Twitter weten wat het thema volgend jaar zal zijn: