De kop boven dit stukje had niet mogen eindigen met 'San Francisco Jazz Collective', of nog erger: 'SF Jazz Collective'. Dat weet ik uit de 'rider' waarop ik de hand wist te leggen bij het concert van -let op- het SFJAZZ Collective. In die 'rider' staan de aanwijzingen voor concert-organisatoren en zaaleigenaren bij het programmeren van de concerten van het collectief. Ook over de schrijfwijze van de naam op affiches staan er gedetailleerde aanwijzingen.De 8 heren uit San Francisco zijn op tour door Europa en jagen langs een aantal steden. Ze doen 7 landen en 9 steden in 11 dagen. Net klaar met 2 dagen Bimhuis in Amsterdam waren ze een avond in de Rotterdamse Lantaren.
Het collectief - dat zich ook echt als zodanig gedraagt - neemt zijn werk heel serieus. Ieder jaar kiezen ze een held van de moderne jazz in wiens repertoire ze duiken en wiens muziek ze arrangeren. Ik had het graag gehoord, hun aanpak van de muziek van McCoy Tyner, Thelonious Monk of John Coltrane in de afgelopen jaren. Maar mijn kennismaking met het octet werden hun bewerkingen van de muziek van pianist/componist Horace Silver. Horace Silver richtte met Art Blakey de Jazz Messengers op en was een belangrijk componist in wat 'hard-bop' heette. Die stijl vormde de aftakking van de 'bebop', waarbij sterkere invloeden van blues en gospel hoorbaar waren.
Geheel in collectief-stijl hadden alle leden van de band een eigen Silver-compositie onder handen genomen. De arrangementen stonden op de grote lessenaars waarvan de heren hun muziek speelden. Hele lastige, verrassende bewerkingen van bekende Horace Silver-thema's als 'Baghdad Blues', 'Sister Sadie' en 'Lonely woman'. Het mooiste Silver-thema - en het bekendste- is 'Song for my father', hieronder in de originele versie.
Pianist Edward Simon, wiens vader in de zaal zat, maakte er een hoogst ingewikkeld arrangement voor, met een tempo dat voor een leek klonk als 12/8e maat of iets dergelijks.
[Nokiapic: (C)ois]Strakke muziek, met ruimte voor soli en een benadering waarin je de roots van Silver hoorde maar waaraan je ook kon horen dat de tijd er overheen gegaan is.
Uit de 'rider' bleek dat de heren bij het soundchecken de aanwezigheid op prijs stelden van 'raw vegetables, fruit (bananas, apples, oranges and pears), pretzels, and nuts'. Geen grote drinkers kennelijk, met de wensen voor 'both regular and de-caffeinated coffee and tea (herbal and black), bottled spring water (still), bottled unflavored mineral water, assorted fruit juices (including cranberry, orange and apple) and soft drinks, twelve (12) or more bottles of premium beer, red and white wine and clean ice.'
Als je avond aan avond zulke mooie en moeilijke muziek speelt, verdien je dat wel.
