Volgens festival-bestuurslid Sylvia Toth was het Gergjev zelf die ooit zei: 'This city needs a festival'. En zo kwam het er, een jaarlijkse traditie aan het begin van het seizoen. Een eigen festival van het Rotterdams Philharmonisch Orkest, met muziek en film op allerlei locaties.Door zoveel andere bezigheden kon ik niet veel meekrijgen van het festival, maar voor een van de hoogtepunten hadden we al lang geleden kaarten geregeld: Fidelio van Beethoven in een productie van Neil Wallace, programmeur klassiek bij de Doelen en onder leiding van Valerie Gergjev. In het Nieuwe Luxor, want de vernieuwde Grote Zaal van de Doelen is pas half september beschikbaar.
[foto: Marco Borggreve]Gergjev voerde de opera 'Fidelio' voor het eerst in zijn loopbaan als dirigent uit. Neile Wallace had beperkte mogelijkheden, zowel budgettair als que repetitietijd. Beetje merkwaardig was bijvoorbeeld dat de leden van het Groot Omroepkoor hun rol met de partituur in de hand speelden en zongen, geen tijd gehad om het zonder de boeken te leren uitvoeren. Vette pech ook, vooral voor het publiek, dat net voor deze premiere de boventitelingsapparatuur het begaf.
Maar: Beethoven deed er lang over, maakte tussen 1803 en 1814 een aantal versies en componeerde prachtige muziek en verukkelijke solo's, duo's, trio's en kwartetten voor de vocale solisten. De solisten van deze versie, die maar twee keer uitgevoerd wordt, klonken fraai en hielden zich netjes is. Geen gebrul of vocale acrobatiek, maar mooi verstaanbare, dramatische aria's, en zang in combinaties die me vaak moeilijk leken.
De kritieken waren niet erg juichend, maar ik had een prima avond met de muziek en de moderne enscenering. Video-schermen die soms aankleding waren en soms heel functioneel de handeling en het verhaal ondersteunden.
