vrijdag 5 juni 2009
Twools nummer elf
Scapino, het Rotterdamse dansgezelschap, heeft de mooie traditie om het seizoen af te sluiten met "Twools". Ruim 70 minuten een aaneengesloten stroom aan choreografieen van de grote makers van Scapino zoals Ed Wubbe en Georg Reischl, maar ook van nieuwe talenten en de eigen dansers. Elk stuk mag maximaal 10 minuten duren en een beeld geven van de stand van zaken in de dans. De elfde "Twools" was de eerste versie zonder sterdanser Jan Kooijman (als god bestaat ziet ie er zo uit). Kooijman maakte onlangs de overstap van de moderne dans naar de wereld van de soap en de glamour.
Het was maar goed dat twee van de 10 stukken die werden gedanst niét een absolute topkwaliteit hadden. Anders wordt zo'n recensie wel erg saai.
Kleines Allegro van Georg Reischl, op muziek van Dvorak. Knipogen naar klassiek ballet en heel technisch perfect gedanst. Almost a new day ('Sometimes we don't need tot think in order to live') was adembenemend. In het donker, een spot, staat danser Loic Perela. Er zakt een microfoon uit de nok, hij zegt geheimzinnige teksten. Het thema is ouders met kind. Samen met de andere twee dansers vormt Perela een trio. Geen moment is er meer dan een halve meter afstand tussen de dansers onderling. Beklemmend.
We hebben bij Scapino al heel wat vondsten en gimmicks gezien door de jaren. Kathleen, tegen een muur, of het stuk waarbij de dansers op kunstgras dansten/speelden. Dit jaar was Zilverwerk een spectaculair hoogtepunt. Muziek van Mozart die wij kennen als 'Altijd is Kortjakje ziek' met eerste 3 kleine, dan een aantal grotere en vervolgens de oudste dansers van Scapino in brave jongenspakjes met strikje. Een paar generaties dansers, de jongsten een jaar of 12, van de Codarts vooropleiding, wat oudere studenten van het eerste jaar van Codarts en de oudere dansers van Scapino. Wervelend, geestig en goed gedanst.
En zo vloog de tijd om, de snelkookpan van de dans duurde te kort en zou wat mij betreft door iedereen die plezier heeft in theater gezien moeten worden. Best jammer dat Scapino deze "Twools" alleen een paar dagen in Rotterdam speelt.