Bijna iedere dag staan er wel foto's in de krant die indruk maken, blijven hangen of die een plek op het prikbord verdienen. En soms is het meteen kunst.
Kunst zijn bijvoorbeeld de jazzfoto's van Ed van der Elsken, die hier in een bijna vergaan origineel boekje in de kast staan en die onlangs zijn her-uitgegeven. Foto's gemaakt met aanwezig licht tijdens nachtconcerten in het Concertgebouw eind jaren '50. Jazz in zwart en wit.Ik lees geregeld de Parijsblog van Olivier van Beemen, correspondent in Parijs voor een aantal Nederlands bladen en uitgeverijen en inmiddels beroemd om de combi van Frankrijk-brede journalistiek, gelardeerd met soms beeldschone, Reviaans-vileine zinnetjes en andere stijlbloemen op niveau. Hij werkt geregeld samen met een andere Nederlander in Parijs, fotograaf Emile Gregoire.
Als je door het werk van Gregoire bladert zie je een mooie mix van hele strakke, gestyleerde foto's, details van een winkelpui of een modelogo met sfeervolle en melancholieke beelden van het leven, mensen in een park of een heldere ochtendlucht op een koude herfstdag.
Al dat moois bleek, na wat e-mailen, ook gewoon particulier te koop. En zo mailde ik met Emile over zijn werk en merkte dat het een lucide, zorgvuldige kunstenaar is. Ik kreeg ruime keuze in de uitvoering van de afdruk en heb het beeld van een Parijse straat, 's avonds in de regen, aan de muur. In mijn hoofd start de filmuziek van Miles Davis er bijna automatisch bij.
De foto werd gemaakt voor een fotowedstrijd en ontstond voor de deur van de fotograaf in de rue de Grenelle.
Ik vind van alles mooi aan het werk van Emile Gregoire, zijn uitersten in strak en melancholiek, en zijn vermogen om het toch wat doodgefotografeerde Parijs zo vast te leggen dat het verrassend en artistiek is.
Zo omschrijft hij zelf zijn benadering:
Having been a modern day nomad for most of his life, Emile always longed to capture his wonder at the world around him: the distant places, its exciting culture and wildlife. While living in Paris, his photography has evolved from being primarily focused on landscapes to portraying the city around him in all its forms: grandiose architecture, interesting details, the fascinating rhythm of daily life, the inhabitants and visitors. He is always looking for a new perspective on the world around us and often finds subtle relations between people or objects hidden to the eye at first glance
Er komt nog een foto aan, ergens deze zomer. Op zijn website staat een deel van zijn werk, en op Parijsblog vind je iedere vrijdag de fotocolumn 'Paris selon Gregoire'.
Hieronder in het klein, in het echt groot en mooi aan mijn wand.
Rue de Grenelle ©Emile Gregoire
