Toch was het druk vanavond, het weer deed leuk mee en de theaters, terassen en eettenten zaten allemaal vol. Het aanbod aan tortillas, tapas, enchilladas en mochitos was overweldigend. Maar ook voor de gevolgen daarvan is een artistiek verantwoorde oplossing.
[Nokiapic: ©ois] Naast de spontane confrontatie met rondlopende spermatozoiden, een cultureel gepaste polonaise en een tango-workshop die zicht recht boven ons hoofd afspeelde zagen we ook nog een voorstelling: Mon bouillon deux. Enne, nee, we hadden ook geen idee toen we, na het lezen van deze tekst, het piepkleine stampvolle theatertentje binnenstapten: 'Eddie B. Wahr en Kees van der Vooren - van o.a. Orakter - maakten vorig jaar hun eerste Parade voorstelling als duo: Mon Bouillon. De integratie van visuele vondsten, live muziek, decor, film en droge humor werd door pers en publiek enthousiast ontvangen. De Bouillon werd nog nooit zo heet gedronken... Nog overlopend van de ideeën besloot het duo een vervolg te maken. Mon Bouillon Deux zal nóg heter worden opgediend'.
Genietbare popdeunen in een wonderlijke voorstelling waarin het spelen met beeld en geluid centraal stond: beamerprojecties hadden een ondersteunende, illustrerende en soms ontregelende functie. Zodat knoeien met tomatenketchup ook digitaal tot vlekken leidde die ook weer digitaal ongedaan konden worden gemaakt. En de acteur in dezelfde scene man en vrouw kon zijn. Dat de hertekop aan de wand gewoon meepraatte en zong is dan ook geen verrassing meer.
De 25 minuten vlogen om, en in no time stonden we alweer in de rij voor....het terras want dat wint het op een mooie zomeravond toch nog van het theater op de Parade. Maar au fond is dat terras natuurlijk óók theater...
