 |
| Foto: Metropolitan Opera / Ken Howard |
De Ring-cyclus die The Met de afgelopen twee jaar begon kon
me steeds meer bekoren. Das Rheingold stond wel erg in het teken van het
technische spektakel op het podium, Die Walküre was vooral mooi en emotioneel,
zoals dat hoort. Het derde deel, Siegfried, bracht de entree van Jay Hunter
Morris. De in Paris, Texas geboren tenor heeft nog nooit in zijn leven een
complete cylus van de Ring des Nibelungen gezien, zo bekende hij in een
pauzegesprek van Götterdämmerung. Afgelopen oktober kreeg hij de chance-of-a-lifetime
nadat Ben Heppner had afgezegd voor de Siegfried-rol en diens vervanger Gary
Lehman zich ziek meldde.
 |
| Foto: Metropolitan Opera / Ken Howard |
Dit laatste deel maakte echt indruk, met de stevige stemmen
van Morris en Deborah Voigt als Siegfried en Brünnhilde. Regisseur Robert
Lepage maakte deze keer veel maar zeer functioneel gebruik van het dure en soms
onhandelbare all-in decor dat The Machine is gaan heten. Een snelle vergelijking
met de opname uit Bayreuth van de openingsscène met de drie
Nornen (de dochters van aardgodin-oermoeder Erda) leert dat
de wijze waarop Lepage die scène vormgeeft het in kracht en eenvoud wint van de
regie van Kupfer in 1991.
 |
| Foto: Metropolitan Opera / Ken Howard |
De laatste deel van de Ring zit vol met herhaling, soms
uitleg van wat er eerder gebeurd is. De muziek zit vol Leitmotive bij alles wat
teruggrijpt op eerdere delen. De climaxen volgen elkaar tegen het einde snel
op, met de dood van Siegfried, van zijn concurrent Gunther, de strijdbaarheid
van Brünnhilde en het einde van de heerschappij van de goden. De Rheintöchter
krijgen hun goud terug, wat het einde van Hagen betekent.
 |
| Foto: Metropolitan Opera / Ken Howard |
Ik mag graag kritisch zijn op de manier waarop de Met soms
zijn producties maakt, te traditioneel en soms te makkelijk op succes spelend.
Maar met deze Ring namen ze een stevig risico met het inhuren van Robert Lepage
als regisseur en de investeringen die dat vroeg. Het resultaat beviel me zeer,
het Met-orkest klonk fantastisch, de stemmen waren prima, met als hoogtepunt
Waltraud Meier die - net als op de Bayreuth-opname uit 1991- Waltraute zong.
De lucky bastards in New York kunnen dit voorjaar nog twee
keer naar de Ring, die dan in cycli van een week met alle delen achter elkaar
wordt uitgevoerd.
In Nederland moeten we tot september wachten, dan voert de Nationale Reisopera in Enschede het vierde Ring-deel uit.
In Nederland moeten we tot september wachten, dan voert de Nationale Reisopera in Enschede het vierde Ring-deel uit.
