Luik en Maastricht liggen nog geen half uur van elkaar en er is in de Waalse stad een gerenommeerd operahuis. Toch was de enige productie die ik in het verleden van de Opéra Royal de Wallonie heb gezien een grootschalige Traviata in een enorm sportpaleis.
Het theater van de opera is in verbouwing, en een combinatie van nieuwsgierigheid naar de tijdelijke locatie én de programmering van een Wagner-opera brachten me op een herfstzondag naar Luik.
Het centrum van Luik was jarenlang een bouwput en is inmiddels een toonbaar hart van een wonderlijke stad geworden. Het operahuis zou daar in alle glorie mooi bijpassen maar dat is al een aantal jaren in renovatie. En dat gebeurt grondig.
 |
Het Operatheater in Luik
Nokiapic: ©ois |
Sinds enkele seizoenen is de Luikse opera gevestigd in een circustent op de Boulevard de la Constitution. De wijk is Outremeuse, en dan kom je de voetsporen van Georges Simenon voortdurend tegen.
 |
Het tijdelijke Palais Opéra
Nokiapic: ©ois |
Het aardige van die tent is dat het een heel goed gelukte poging is een echt theater na te bootsen, en toch is het anders, wat minder statig. Waarbij ik met bewondering zag hoe de toneeltechniek met de beperkte ruimte imposante decors en grote changementen voor elkaar krijgt.
Der fliegende Holländer van Richard Wagner bracht me naar Luik, en dat werd een mooi bezoek.
De reportage annex recensie staat op
Place de l'Opera
