donderdag 16 juni 2011

Niet-zoveel-aan-de-hand-films

Naast alle Hogere Kunst waar ik doorgaans mijn tijd aan besteed is variatie met een luchtig bioscoopbezoek soms erg prettig. De laatste weken kwam ik in de zalen van Lantaren/Venster twee keer een film tegen die goed was gemaakt maar ook een aanzienlijk (glim)lachgehalte had.
Tous les soleils van regisseur/schrijver Philippe Claudel is een opgewekte zedenschest met een lach en een traan. Muziekdocent Alessandro is weduwnaar, woont in Strasbourg met zijn kleine dochter en zijn enigzins karikaturale broer Luigi, een anarchist die niet terug wil naar Italie voordat Berlusconi is vertrokken. Alessandro leest als vrijwilligerswerk voor in een ziekenhuis. De oudere vrouw (een opmerkelijke cameo van Anouk Aimée) zorgt onbedoeld voor kansen in het leven van haar voorlezer.
Frisse, snelle film, een soort 'Alles is liefde' maar dan in de Elzas.
Het succes van 'Bienvenue chez les Ch'tis' uit 2008 heeft een vervolg in de nieuwe film van Dany Boon. Niet alleen heel grappig en origineel op de Franse podia, maar ook als filmacteur en als scenario-schrijver heeft hij succes. De film 'Rien a declarer' gaat over het opheffen van de douane tussen Belgie en Frankrijk, in 1993. Aan de Belgische kant woont douanier Ruben, een extreem chauvinistische Belg die de Fransen haat, aan de Franse kant is er douanier Mathias die in het geheim een affaire heeft met de bonbonsverkopende zus van Ruben. Dat geeft gedoe.Het scenario is knap en verrassend en de lol is steeds intelligent. Goed geschreven, leuk geacteerd en erg onderhoudend. Op naar de volgende Dany Boon!