We waren in het oude Luxor in Rotterdam bij 'Into the Woods', van Stephen Sondheim. Diens werk staat bekend als lastig te zingen en niet zo catchy als het repertoire van bijvoorbeeld Lloyd Webber. Je kunt rustig een avond een Sondheim-musical horen zonder een hit te herkennen. Al is het wat sleetse 'Send in the clowns' wel erg bekend geworden.
Afgelopen zomer werd in een van de Proms-concerten in Londen een eerbetoon gebracht aan de grote meester Sondheim, vanwege diens verjaardag. Er was muziek uit 'A day in the park', 'Into the Woods' en 'Sweeney Tod'. Half geensceneerd op het podium van de Albert Hall, waar zelfs operaster Bryn Terfel zich aan lied én dansje waagde.

Het decor past in een bestelbus, het orkest bestaat uit 4 man maar er staan wel 12 mensen op het toneel. Daar waren bekende namen bij als Lone van Roosendaal, die eerder in 'Mamma Mia' stond, nu in de rol van de heks.

Het verhaal is een mix up van klassieke sprookjes, zoals Assepoester, Sjaak en de bonenstaak, Roodkapje en Sneeuwwitje. Sondheim deed dat met veel humor en stijl, waarbij Koen van Dijk een prima vertaling leverde. Het script biedt allerlei openingen voor actuele grappen en verwijzingen, maar die wegen werden niet ingeslagen. Het bleef gelukkig echt musical en werd nergens cabaret.
Heel even zaten de liedjes nog in ons hoofd, bij de tramhalte. Maar dat duurde niet lang, Sondheims muziek is mooi maar lastig.
__________________________________
Into the Woods - Stephen Sondheim
3 okt 2010 Oude Luxor
Rotterdam