El cielo, la tierra y la lluvia
Interessante film, maar zooo traag dat het me moeite kostte om het verhaal te volgen. Wel een mooi en consequent gefotografeerd verhaal met een donkere, aardse kleurstelling. Fascinerend hoe een maker er in slaagt om op verschillende locaties te filmen en toch overal een zelfde kleurtoon en licht te creeeren.
Maker Torres Leiva zegt over zijn eerste grote film: "Als men dit project in een concept zou moeten samenvatten, zou ik durven stellen dat het een film van "ommetjes" is: geestelijk, virtueel, te voet, in de auto, op veerboten ...".
Winnaar op het festival van de FIPRESCI Award.
Mange, ceci est mon corps
Medekijkers vonden het niet veel en de VPRO-jongen vond hem ook onbegrijpelijk maar ik kon er wel inkomen, allemaal surreele symboliek in een erg mooi gemaakt film door Michelange Quai, wiens ouders van Haiti komen. "Quay richt zich op de koloniale erfenis, op de aloude tegenstellingen - 'verhoudingen' - tussen zwart en wit. In een groot huis zien we in elegant gestileerde, melancholieke tableaux vivants onder meer de dichterlijke overwegingen van een doodsbleke oude vrouw op haar ziekbed".
Cordero de Dios
Politiek, actueel en meeslepend verhaal over het Argentinie van 1978 en dat van 2002. Politieke strijd en spanning met echte mensen in een gewaagde montage waarbij de oude en de nieuwe hoofdfiguren schijnbaar in de zelfde kamer staan. Even wennen maar erg effectief.
Eindigde op 4 in de KPN Publieksprijscompetitie (de scheurkaartjes wedstrijd).
The King of Ping Pong
Lachen...bij een zorgvuldig en liefdevol gemaakt verhaal over een dikke puber en zijn dunne broertje in de sneeuw van Noord-Zweden. Mooi gemaakt, grappig en humorvol. Tijdens de film ga je je afvragen of het nou goed zal aflopen of niet. En het loopt uiteindelijk...
Staat op 41 in de KPN Publiekslijst met een 4 (op een schaal van 1-5).
