Paranoid Park
Een 'echte' film: goed geacteerd, zorgvuldig gezochte locaties, een heel filmisch spel met tijd, volgorde, flashbacks en weergave. Het gaat niet over heel leuke mensen en het is geen film die je leven verandert. Cijfer: 8
Egg
Een 2e handsboekenwinkel, een verkoper die naar zijn geboortedorp terugmoet en daar de liefde vindt. Daar gaat het vaak over in fims, over het zoeken en soms vinden van de liefde. Alles gedraaid met zorgvuldige, vaste camerastandpunten. Kalm maar niet sloom. Cijfer 8,4.
Mio fratello è figlio unico
Wat Das Leben der Anderen vorig jaar was, is wat mij betreft deze film dit jaar: een instant hit die het lang gaat volhouden in de cinema's. "Mijn broer is enig kind" is de vertaling van de titel. Twee hartveroverende broertjes die zich door het leven van Italie in de jaren '60 en '70 heenslaan, soms letterlijk. Fascisme en communisme zijn lang niet meer zo geestig neergezet. De glimlach die de film oproept wordt alleen af en toe onderbroken voor ontroering. Gaat dat zien. Cijfer: wel ja, een 10.
Eindigde op 5 in de KPN-Publieksprijzen.
No Country for Old Men
Een film die al met van die kreten als "magistrale verfilming" wordt aangeduid. Als je tegen veel bloed, dooie mensen en vet gedraaid geweld kan is het een aanrader. Van het acteren, de locaties en het geluid valt niks negatiefs te zeggen. Maar ik zie liever dat de karakters het eind van een film levend halen. Hier niet dus. Enge mannen met fascinerend, dreigend zuidelijk accent. Te bloederig voor mijn smaak en daarom rapportcijfer 6,5.
Import Export
Uitzichtloosheid, het hoort nou eenmaal op een festival als dit. De Oekrainse verpleegster wil het beter gaan krijgen in Oostenrijk en de Oostenrijkse vader en zoon proberen het in de Oekraine. Er is weinig leuks en vrolijks en de woonkazernes zijn van een deprimerende treurigheid. Maker Ulrich Seidl lijkt niet te houden van luchthartig en optimistisch. En is in zijn poging dat te bewijzen zeer geslaagd. Daarom een 8 voor de kwaliteit.
Wonderful Town
Het liefdesverhaal speelt tegen de achtergrond van een door de Tsunami getroffen dorp. Dat maakt het extra wrang. De ruines van weggespoelde appartementen staan er nog en er wordt aan nieuwe gebouwd. De mensen zijn verknipt geraakt door het trauma van het natuurgeweld en dat heeft geen fijne gevolgen voor de ontluikende liefde tussen architect en hotelmeisje. Mooi en poetisch en daarom een 7,9.
Winnaar TigerAward 2008.
