Het is een reconstructie die niet de pretentie heeft een exacte weergave te zijn van de kroning van doge Marino Grimani, maar die wel erg in de buurt komt en die de pracht en praal van de Venetiaanse muziekpraktijk fraai weergeeft. Verrassende combinaties van vocale en instrumentale muziek, met op zijn minst een opmerkelijk samenspel van 6 koperblazers met een schelle altviool, brachten de muziek uit het Venetië van vóór Monteverdi tot klinken. Zo ongeveer klonk het in de San Marco aan het einde van de 16e eeuw. Met verschillende opstellingen en 'stereo'-effecten werd de ruimte van de kerk gebruikt. Men kwam van heinde en verre om te luisteren naar de geluidswonderen die Gabrieli verrichte.
In de Doelen was het weer een beetje behelpen. Ideaal voor het grote symfonische werk maar net zoals bij Bach en andere oude componisten heeft de zaal een minimaal-passende sfeer en klank voor deze muziek, al viel de galm me niet eens tegen. Mooi en imposant waren de binnenkomsten van de delen van het ensemble, het Gabrieli Consort & Players. Die beweging bleef tijdens het hele concert een rode draad en maakte de avond echt bijzonder. Af en toe vroeg ik me af hoe deze opzet zou hebben gewerkt in bijvoorbeeld de Laurenskerk.
Los van de locatie was het vooral een meer dan prachtige stroom muziek, zowel gregoriaans als polyfoon, instrumentaal en met de koren. De opzet van deze reconstructie was volgens de officie, een mis van introïtus tot de postcommunio. De muziek kwam vooral van Andrea Gabrieli, aangevuld met werk van diens neef Giovanni, die het messcherpe motet componeerde waarmee het concert eindigde.
De cd uit begin jaren '90 was na afloop te koop in de hal van de Doelen. De enorme rij kopers deed recht aan de kwaliteit van de muziek en de liefdevolle uitvoering door het ensemble van Paul McCreesh. Een mooie avond Venetië anno 1595, gewoon op woensdag in Rotterdam.
Hier staat een niet-insluitbaar filmpje met de muziek van A Venetian Coronation.
