Er waren weer veel mensen stil, vandaag, om 20 u. op het Stadhuisplein. Om terug te denken aan wat er gebeurde in de oorlog. En daarna.
Maar een paar honderd meter van de plek waar we stil waren, stond het huis van mijn vader, aan de Delftsevaart. Het werd verwoest bij het bombardement van 10 mei 1940. Een gebeurtenis die, zo bedacht ik, niet alleen in de zielen van de mensen die het overleefden staat gekrast, maar ook in de 'ziel' van de stad. We waren stil, ook vanwege de mensen die omkwamen bij dat bombardement. De stad was en is getuige.