Dat ik geen uitgesproken fan ben van het Eurovisie Songfestival wil nog niet zeggen dat ik het helemaal niks vind. Er zijn door de jaren merkwaardige, mallotige maar ook hele leuke liedjes gemaakt voor dit festival en in al zijn eenvoud is het concept nog altijd sterk: Europese landen kiezen in eigen land het leukste liedje dat ze kunnen produceren en daarna ze doen wedstrijdje wie het leukste liedje van heel Europa heeft.
Voor de tweede keer op rij was ik 'crew-member' bij 'Eurovision in Concert', de aankeiler van het festival die dit jaar in Zaandam gehouden werd. Behalve veel drukte met het in en uit bussen en taxi's krijgen van delegaties en andere uitvoerende klussen, had ik ook wel tijd om te zien wat de verschillende landen allemaal in stelling brengen voor Oslo, eind mei.
[Nokiapic (C)ois]
Mijn favoriet voor de finale is Albanie, omdat zangeres Juliana Pasha een aardige meid is, ze goed kan zingen en ze een lekker klassiek Eurovisieliedje neerzet. Dit is haar optreden tijdens Eurovision in Concert.
De Belgische inzending is voormalig X-factordeelnemer Tom Dice, die met een serieus, zelf geschreven singer/songwriter liedje een nogal kwetsbare act heeft. Doodkalme jongen die deze week zijn eigen album 'Teardrops' uitbrengt in Belgie.[Nokiapic (C)ois]
Diep in de nacht zat ik met een wonderlijke combinatie in de bar van het hotel waar 'Eurovision in concert' neerstreek afgelopen week. Aan een tafel met de Engelse vertegewoordiger Josh, een 19-jarige post-puber uit Engeland en met Jon Lillygreen, een Welshman die voor Cyprus uitkomt. Josh zat aan de cola en ik legde hem uit wat hij kon verwachten die volgende middag bij zijn optreden in 'Life for You' van Rtl 4. Ook aan tafel dus Jon Lillygreen met voor zich 2 halve liters bier, die moeiteloos naar binnen gingen, slechts onderbroken voor zeer geestige foute grappen. De sfeer was melig. Hieronder een clip van de repetitie in de Lexion in Zaandam
Niet veel glamour achter de schermen, waar een dag van een kandidaat voor het Songfestival vooral bestaat uit wachten, repeteren, reizen en vooral veel pers. Die ook allemaal willen dat je even je liedje doet. InCulto, de Litouwse inzending van een wat ongeregeld stel jongens, heeft iets straatmuziek-achtigs en klonk tijdens de ochtend al een keer of 5 live door het Intell-hotel.[Nokiapic (C)ois]